سلام دوستان نوید باقرپور هستم عاشق طبیعت , نقاشی و هنر در این مقاله با آموزش طراحی با نوید باقرپور در خدمت شما هستم

 

 

آموزش طراحی با نوید باقرپور- مواد و روش های به کار بردن آن ها در طراحی:

مواد و روش های به کار بردن آن ها در طراحی :  بیش از هر چیز،روی  چه و با چه بکشیم؟؟ اصولا کاغذ و مداد ،اما کاغذ می تواند خصوصیات مختلفی داشته باشد.مثلا کاغذ نامرغوب برای کار جدی مناسب  نیست خیلی زود در اثر نور زرد و تیره می شود، سطح آن بی دوام است و ظرفیت کار طولانی را ندارد.درباره حفظ شدن طولانی طرح بر روی این کاغذ اصلا جای صحبت نیست ، واتمان یکی از بهترین جنس های کاغذ برای طرای است(کاغذی بسیار متراکم و با دوام و دارای بافتی که در آن دانه های ریز دیده می شوند)و نیمه واتمان بعضی از کاغذهای طراحی ونقشه کشی (رسم 9)

مدادها (از کارای (سیاه) ترک و سنگ تاش) در انواع سخت،نرم،صیقلی، مات،با قدرت ها و رنگ های مختلف هستند.

باید مدادهایی با سختی ونرمی مختلف در اختیار داشت (( (Kohinoor) از B  تا 5B . (KONSTRUCTOR) از از B  تا 5 B ، (PiONER ) از از B  تا 5 B  ))شماره ها نشان دهنده  درجه  نرمی مداد هستند :کمترین نرمی را B  و بیشترین نرمی را 5 B  دارد، 1 ْN  نرم تر از 3 ْN  

مداد گرافیت

 مداد گرافیت رایج ترین و متداول ترین مواد برای طرح های تعلیمی (مشقی) است. این مداد، خوب روی کاغذ می ماند و به آسانی با پاک کن پاک می شود، با نوک گرافیت می توان خطوط خیلی نازک و ظریف را کشید و با پهلوهای آن مرزهای جدا کننده سطح را با خطوط و هاشورهای زنده و مکانی.

یک مبتدی پیش از هر چیز باید فرا بگیرد که طرح را بایستی خیلی نرم کشید، نه با فشار ، بلکه با تماس مداد، نه با فشار آوردن روی کاغذ.با این فشار سطح کاغذ و تکنیک و رموز فنی کار حفظ می شوند که طراوت و شفافیت طرح را منعکس ساخته و آن را از  پچلی (شلختگی و ناتمیزی) در اجرا رها می سازد. به همین منظور نیز نباید برای اصلاح طرح از پاک کن سوء استفاده کرد.

مدادهای گرافیت برای طرح های مفصل دفتر نقاشی خوب هستند . در طرح های طولانی وقتی چند بار لازم می شود یک نقطه تجدید طراحی با سایه ها رتوش شوند، درخشش و براقیتی به وجود می آید که به طرح ویژگی نامطبوع و زننده ای می دهد.

لازم بذکر است که این نارسایی و نقض مداد گرافیت در مداد ایتالیایی که قدرت زیادی داشته و از خاصیت صیقلی و برق جلا برخوردار نیست، اصلا وجود ندارد.معمولا با این مداد که از پودر استخوان سوخته و چسب گیاهی تهیه می شود،طرح های پردازشی در تمام مدارس و آکادمی ایتالیایی اجرا می شدند.

در حال حاضر مدادهای ایتالیایی تا حد زیادی جای مدادهای ((رتوش)) شماره 1 و شماره 2 را گرفته اند. کارخانه ساکُو و وانتتی مدادهای (( نگرو)) را تولید می کنند که یاداور مدادهای ایتالیایی هستند اما متاسفانه خطوطی براق و چرب می دهند،طرح های رومی الکساندرایوانف در شمار خطوط ایده آل فصیح مدادی می باشند.

 یکی از بهترین موارد طراحیْ،به خصوص برای اجرای طرح های مقدماتی و رنگی، ذغال سوخته است. این ذغال از چوب های مختلفی تهیه می شود. درجه نرمی ذغال بستگی به جنس چوب و تکلیس (سوزاندن) دارد.

بسته به صیقلی و خصوصیت صیقل دادن ذغال ها می توان با آن ها هم خطوط ظریف و باریک را کشید و هم سطوح را بست ، بنابراین تکنیک کار با ذغال مختلف و متنوع است . ذغال هم می تواند ویژگی نقاشی داشته باشد هم گرافیکی. ذغال، ماده ای بی نهایت نرم و انعطاف پذیر، ممتاز و درخشنده و دارای رموز فنی و زیبایی است.تعداد زیادی آثار درجه یک و کامل وجود دارد که با تکنیک ذغال اجرا شده اند.

ذغال در کارهای مقدماتی و آمادگی نقاشی نیز به کار برده می شود:هم پرتره و هم ترکیب بندی(کمپوزیسیون)

 طرح بزرگ  پ.ای.شرباتووا که توسط سیرف و با ذغال اجرا شده ، بسیار گویا و نمایشی است. این در واقع طرح مقدماتی پرتره بزرگ است که برای ما مفهوم و اهمیت  طرح مقدماتی در پرتره های کمپوزیسیونی این هنرمند را تشریح می کند.متاسفانه مرگ این هنرمند این تلاش را در مراحل آغازین عقیم گذارد.

در کمپوزیسیون های بزرگ ، ذغال امکان سریع بستن فضا های بزرگ را بر روی بوم فراهم می سازد و در نتیجه سبکی و نرمی و سیار بودن خود ، به خوبی می توان آن را برای پرداختن کار تحت کنترل در آورد. برای اینکه به اهمیت این ماده در دستان استاد با تجربه و با استعداد به طور کامل پی ببریم بایستی داستان رپین را در کتاب ((نزدیک دور)) یاد آوری کنیم. جایی  که درباره استفاده از ذغال برای طرح های مقدماتی تابلوی خود جهت شرکت در مسابقه می کشید با نام ((احیاء دختر زئیر)) نقل می کند.

ذغال را می توان مثل مداد تراشید و با آن  با استفاده از تکنیک سایه انداختن با مداد استفاده کرد. می توان ته ذغال را به کمک یک تکه کاغذ سنباده که به تخته شاسی وصل می شود پرداخت کرد و با خطوط پهن و عریض، با فشار قوی در نقاط تیره و ضعیف کردن فشار در نقاط روشن کارکرد . در کشیدن سایه روشن اشکال  و فرم های بزرگ به این روش بایستی از خمیر نان سفید برای پرداخت بهتر و جزئی تر نور (روشنی) استفاده کرد.

با یک راستوشفکا  (یا راستوشکا) یا با یک قلم مو، رفلکس ها و نیم گام ها، را سبک تر (ساده تر )کنید.

 نان باید تازه بوده و چرب نباشد، و قبل از این که به توده خمیری شکل تبدیل شود، در میان انگشتان فرم بگیرد.

به جای نان می توان خمیر خاکستری مخصوص استفاده کرد، این خمیر بر  خلاف نان خشک نمی شود ،نرم و قابل انعطاف است و به راحتی ذغال را از روی کاغذ بر می دارد.

 در صورت نبودن راستوشکا برای به دست اوردن نیم گام گاهی اوقات از انگشت (به شرطی که مرطوب نباشد) استفاده می شود. در این صورت بسته به میزان فشار می توان شدت های مختلف نیم گام را به دست آورد و نیز شدت و تندی را در طرح کاهش داد. به این ترتیب با استفاده از ذغال، راستوشکا یا انگشت ،نان یا خمیر مخصوص خاکستری، باید به تدریج حجمی را که از قبل در نظر گرفته ایم تعیین نموده و با حرکت از کل به سوی جزئیات ،طرح را با انتقال تاثیرات کلی برگرفته از مدل به پایان برسانیم.

به غیر از ذغال چوب که حاصل سوزاندن است ، ذغال فشرده (پرسی) هم به کار می رود که از پودر مخلوط شده با چسب گیاهی ساخته شده است . این ذغال به مراتب چرب تر و سیاه تر از ذغال چوب است ، به خوبی روی سطح نا صاف کاغذ می نشیند ، و در اثر سایش ، سایه روشن های زیبایی ایجاد می کند ( با ساییدن این ذغال روی کاغذ ، سایه ها به زیبایی به سمت روشنی حرکت می کنند و سایه روشن های لطیفی حاصل می شود ).

علیرغم برتری و مزایای تکنیک ذغال، نمی توان آن را به طراح مبتدی و بی تجربه توصیه کرد.  تکنیک زیبایی ذغال و آسانی اصلاح اشتباهات در کار، مبتدیان را خود به وجود به برخوردی سرسری و غیر مسئولانه نسبت به کار سوق می دهد(فعلا این باشد، بعد ا اصلاحش می کنم…) ضخامت ذغال و عدم  مهارت استفاده از آن،کار بر روی جزئیات رادشوار می سازد وبرای همین برای طراح خیلی سخت خواهد بود ازمرحله علامت گذاری تخمینی اوُلیه سوژه بیرون بیاید.

در حال حاضربرای طراحی باذغال بهتراست ازانواع کاغذهای متراکم وبادوام وناصاف ،ونیزکاغذ لفاف خاکستری استفاده شود.

اغلب اوقات برای تعیین نقا ط روشن درطراحی برروی کاغذ خاکستری از مل (گچ) استفاده می کنند. امادربکاربردن مل (گچ) باید خیلی مواظب بود.تمایل نقاشان مبتدیبه این روش موثر نقاشی به قدری زیاد است که بایستی به طورجدی آن ها را ازاین روش برحذر داشت.دراکثرموارد نقاش مبتدی جذب کنتراست بین ذغال وگچ می شود وازآن سوء استفاده می کند. به خاطر سپردن این نکته ضروری است که گچ ونیزرنگ سفید(سفیدآب) ماهیت قدرت یکسان دارندوبه همین دلیل نمی توانند درساختن رشته های رنگی (گام های رنگ) استفاده شوند.رنگ سفید(سفیدآب) درهرجا که قرار بگیردهمچنان به قدرت خود باقی می ماند.باتیره شدن کاغذدراثر مرور زمان ،رنگ سفید (سفیدآب) ازتن کلی بیرون می افتد.

طراحی روی کاغذ خاکستری بدون مل (گچ) نیرامکان پذیر است ،اما ازآنجایی که رنگ خاکستری کاغذروشنی را به تصویر می کشد، کل  دیاپازون (باند-سری) رنگی (تناژ) بایستی کاهش یابد.

اگرکاغذ خودرا باپوشاندن آن به کمک یک قلم موی مسطح بازشده درآب سس،چای غلیظ یا قهوه، رنگین کنیم امکانات جدید تعبیروتفسیر دربرابر ما گشوده می شوند.

بایددانست کاغذی که به آن تن رنگی داده می شود به آسانی باپاک کن پاک می شود.

 قدرت تن داده شده  به کاغذ گویای محیطی است که در آن  تصویر سوژه قرار دارد.

 بر روی چنین کاغذی تا آخرین لحظه با مداد یا ذغال بدون به کار بردن پاک کن و بدون استفاده از حداکثر قدرت مداد، طراحی می شود.در آخرین مرحله طراحی وقتی اصولا نورها و روشنی ها و سایه ها و نیم گام ها پدیدار می شوند، بایستی با کمک یک پاک کن سفت، روشن ترین نقاط را پرداخت کرد و به یادداشت که (برخلاف مل یا همان گچ که تنها یک تن دارد) مداد امکانات زیادی  در ایجاد تنالیته های مختلف سایه در روشن ترین نقاط دارد.

 مداد نرم و چرب به شکل چوب دستی به نام سانگین ¹(مداد قرمز)  ابزاری عالی در دستان ماهر و با تجربه است.این مداد با آسانی پاک می شود و سایه ها را به طور تدریجی به روشنی می برد.یعنی سایه  روشن های نرمی ایجاد می کند. نقص آن محدودیت  گام ها(رشته های رنگی) و عمق ناکافی سایه هاست.

اغلب اوقات تکنیک ترکیبی طراحی به کار می رود. خصوصیات هر یک ازمواد بایستی ماهرانه توسط نقاش استفاده شود.درست کردن دفترچه نقاشی یا نقاشی بزرگ فقط با یک مداد تیز هیچ ارزشی ندارد.نباید سعی کرد با سانگین ،سایه روشن عمیق داد یا با آن نقاشی یی کشیدکه نیازمند مقیاس رنگی وسیع است .مداد های نرم –((Kohinoor)) ، (( petush  ))، (( Negro ))-برای کار بر روی نقاشی کلاسیک خوب هستند:مداد سخت گرافیتی تراشیده شده وتیز برای نقاشی های کوچک دفترچه ای با جزئیات ظریف مناسب است.

سطح کاغذ باید با مواد مورد نظر متناسب باشد،کاغذ صاف برای مداد، کاغذ ناصاف برای ذغال و متوسط برای مداد های نرم و سانگین.

در پایان می خواستم به چند نکته اشاره کنم :

ما به هر یک از مبتدیان و دوست داران هنرهای تجسمی توصیه می کنیم به تنهایی کار نکنند . بلکه بکوشند گروهی را تشکیل دهند و مکان مناسبی را پیدا کنند . و به لوازم مناسب و ادبیات مناسب از لحاظ تئوری و عملی برای طراحی دست یابند. ارتباط داشتن با نزدیک ترین مدرسه نقاشی،ثبت نام  در آن ،یا مشاوره ضروریست. در این شرایط از طریق کار منظم و مرتب می توان به سواد حرفه ای طراحی دست یافت.