سلام دوستان نوید باقرپور هستم عاشق طبیعت , نقاشی و هنر در این مقاله با آموزش طراحی با نوید باقرپور در خدمت شما هستم
نقاشی رنگ روغن
اصول نقاشی با رنگ روغن
توصیه های عملی نقاشی
اکنون تعداد اندکی از نقاشان باقی مانده اند که خودشان رنگ ها را با هماهنگی و با ذوق و قریحه روی شستی می مالند. اکثریت قریب به اتفاق نقاشان از رنگ های آمادهء فابریکی استفاده می کنند.
من نمی خواهم دربارهء این که کیفیت رنگ در صورتی که خودتان آن را بمالید چقدر برنده می شود تبلیغ کنم. می خواهم دربارهء جنبهء دیگری از پروسه مالیدن رنگ توسط خود نقاش حرف بزنم، دربارهء این که با این کارنقاش خود ویژگی رنگ مورد نظر را در خود جذب می کند.
هر مثالی را می توانیم بیاوریم: مثلا مارس نارنجی. با مالیدن و ساییدن پودر مارس نارنجی با هماهنگی وذوق روی تختهء مرمری، مسلما عاشق <<سرخی>> زننده و خیره کنندهء آن می شوید، و این <<سرخی>> در حافظهء هنرمندانهء شما رسوخ می کند. با مالید هر رنگ بر روی تختهء مرمری، با آن مانوس می شوید. با رنگ مالیده شده می توانید آزمایشاتی انجام دهید، مثلا: اگر قشر شفافی رنگ سفید بردارید-این یک افکت خواهد بود، درحالی که سیاه- افکتی کاملا متفاوت است، مخلوط کردن رنگ ها با رنگ سفید (سفیدآب)-سومین افکت، دیگر دربارهء مخلوط ها یا قرار دادن قشر شفاف یک رنگ روی دیگری چیزی نمی گوییم. در تمامی موارد افکت ها (جلوه ها) متفاوت خواهند بود.
تعیین رنگها
احتمالا خواننده با فراست فهمیده است منظور من چیست: سخت ترین چیز برای نقاش مبتدی، و نه فقط برای مبتدی که برای کسانی نیز که زهر شیرین نقاشی را چشیده اند-تعیین رنگ هایی است که وارد مخلوط می شوند تا نزدیک ترین تُن به مدل را بدهند. مسلما این کار در نتیجهء تجربه حاصل می شود و آزمایش با مخلوط ها حتمی و واجب است. این مخلوط ها نقش بزرگی ایفا می کنند زیرا به نقاش یاد می دهند که آن ها را در طبیعت ببیند. البته مدل خود را اصلاح خواهد کرد اما به هرحال این اصلاح خواهد بود و نه عدم تطبیق و تناسب کامل، کار خواهد بود و نه ناتوانی و ناچاری.
ما در طبیعت به ندرت رنگ های صریح و حل نشده می بینیم. و اگر رنگ خالص و شفاف ببینیم، کشیدن آن روی بوم به معنی رنگ زدن بخشی از بوم با این رنگ نیست. در پوستر می توان این کار را کرد. ولی در تابلوی قاب دار و قانون مند، نه. نقاشی به ابن دلیل نقاشی است که از درخششش های لبریز رنگ ها تشکیل شده.
کشیدن قرمز را برای خود تکلیف قرار دهیم، مثلا کاغذی را که روان رنگ شده و به دیوار سنجاق کرده ایم. حتی مسطح بودن قرمز را باید با سایه روشن ها به تصویر بکشیم نه با رنگ مسطح و یک دست.
اگر بخواهیم پرتقال را به تصویر بکشیم، ممکن است در شرایط دشوار همهء شستی را از زرد-نارنجی تا نیلی به کار ببریم.
شناختن شستی
در طبیعت بی نهایت متنوع، همه چیز هزار بار دشوار تر است. بنابراین باید شستی خود را با به کار بردن آن در متنوع ترین نقاشی ها بشناسیم. شناختن همهء امکانات شستی در همهء مخلوط ها و ترکیب ها، مسلما غیر ممکن است و لازم هم نیست. اما احساس کردن تماس رنگ های شستی با تُن های طبیعت-همان راز کار نقاش از روی مدل است.
کار کردن با اتکا بر حافظه نقش بزرگی را ایفا می کند. در حقیقت همهء کار نقاش از جمله کار مستقیم از روی مدل نیز همان کار کردن با اتکا بر حافظه است. فقط با کار از روی مدل است که نقاش می تواند با کنترل دقیقه به دقیقهء خود، حافظه اش را تازه کند. اما مسئلهء دیگر این است که مثلا هنگام گردش از سوژه ای در طبیعت خوشتان می آید و می خواهید وقتی به خانه رسیدید آن را بازآفرینی کنید. در اینجا دیگر کنترل کردن خود از روی مدل غیر ممکن است. باید فقط روی حافظهء خود حساب کنید. و در اینجاست که <<هنر به خاطر سپاری>> وارد عمل می شود. سخن گفتن دربارهء این عمل غیر ممکن است زیرا هرکس به روش خود به خاطر می سپارد. تنها می توان توصیه هایی به مبتدیان نمود.
در پایان می خواستم به چند نکته اشاره کنم :
ما به هر یک از مبتدیان و دوست داران هنرهای تجسمی توصیه می کنیم به تنهایی کار نکنند . بلکه بکوشند گروهی را تشکیل دهند و مکان مناسبی را پیدا کنند . و به لوازم مناسب و ادبیات مناسب از لحاظ تئوری و عملی برای طراحی دست یابند. ارتباط داشتن با نزدیک ترین مدرسه نقاشی،ثبت نام در آن ،یا مشاوره ضروریست. در این شرایط از طریق کار منظم و مرتب می توان به سواد حرفه ای طراحی دست یافت.
